|
1. Lista zagrożeń duchowych, które skutkować mogą
dręczeniem demonicznym, nie jest pełna i zawiera praktyki współcześnie
najbardziej rozpowszechnione. Lista zagrożeń powstała
w oparciu o wiedzę Kościoła (Rytuał rzymski), książki księży egzorcystów
oraz świadectwa osób uwolnionych od działania złego ducha.
1.Bałwochwalstwo (idolatria) - grzech przeciw pierwszemu przykazaniu;
oddawanie boskiej czci pogańskim bóstwom, aniołom, demonom, ludziom, bożkom
i przedmiotom martwym;
a także wyrzeczenie się Boga.
a) aktywne:
- Sekty satanistyczne, kult upadłego anioła, zawarcie paktu z diabłem
w myślach albo na piśmie (cyrograf), odbywanie rytuałów satanicznych (w tym
czarna msza, gwałty, zabójstwa,
okaleczanie i tortury).
- Satanizm “intelektualny” jako bunt przeciw Bogu i
moralności, uznający demona za ciemną stronę osobowości człowieka, a nie
jako realną postać, afirmacja zła.
- Czczenie starożytnych, pogańskich bóstw (Gaja, Thor, Pan, Set, Krisna i
in.) w sektach
lub samodzielnie.
- Oddawanie hołdu ludziom podającym się za Boga lub jego wcielenia (np. Sai
Baba).
- Czczenie miejsc i przedmiotów (miejsca tajemne, totemy, amulety).
- Szamanizm współczesny, neopoganizm.
- Mantrowanie (przywoływanie, recytowanie imion), śpiewanie pieśni i
recytowanie modlitw mających związek z pogaństwem.
b) pasywne:
- Bierne uczestnictwo w bałwochwalczych rytuałach.
- Przebywanie w miejscach, gdzie odbywały się rytuały satanistyczne i
pogańskie.
- Noszenie amuletów i talizmanów, posiadanie figurek bożków, diabłów,
tajemnych znaków itd.
- Nieświadome mantrowanie, śpiewy i modlitwy pogańskie.
2. Okultyzm – posługiwanie się tajemnymi energiami, mocami czy zdolnościami;
wiedza tajemna i ezoteryzm.
a) aktywne:
- Ezoteryzm – poszukiwanie tajemnej wiedzy, uczestnictwo w sektach
ezoterycznych,alchemia, masoneria, kabała,
teozofia, parapsychologia, gnoza, itp. kursy wiedzy tajemnej, szkoły
waldorfskie, różokrzyż itd.
- Jasnowidztwo – odczytywanie wydarzeń przyszłych i przeszłych.
- Telepatia – odczytywanie myśli na odległość, próby “przejęcia kontroli“
albo wywierania wpływu nad innymi ludźmi.
- Inicjacja w praktyki jogistyczne dotyczące świadomości, medytacje
transcedentalne i inne wschodnie praktyki o jawnym lub ukrytym charakterze
religijnym.
- Wiele form “rozwijania duchowości” w ramach wschodnich sztuk walki,
operowanie energią chi (także w tai-chi), zen.
- Szukanie porad u jasnowidzów, telepatów itd.
b) pasywne:
- Pozwalanie innym osobom na operowanie energiami na sobie np. w
celach leczniczych.
- Nieświadome (np. w dzieciństwie) poddanie się takim praktykom.
3. Magia, wróżby, klątwy – (elementy okultyzmu) dążenie do osiągnięcia
wpływu na ludzi
i zdarzenia, czarowanie, przeklinanie, korzystanie z usług magów (wróżbici,
wróżki,czarownice, czarownicy, czarnoksiężnicy
itd.).
a) aktywne:
- Magia "czarna" i "biała", wszystkie praktyki czarownictwa, makumba,
voodoo, wicca i in.
- Samodzielne czarowanie, jak i uczęszczanie do magów w celu szkodzenia
innym.
- Maleficium - rzucanie uroków, klątwy na przedmioty i osoby, złorzeczenie,
przeklinanie.
- Wróżbiarstwo - dążenie do poznania przyszłości (wróżby, kartomancja,
chiromancja, tarot, karty anielskie, astrologia, horoskopy, numerologia).
- Tworzenie talizmanów albo przedmiotów mających zaszkodzić innym (fattura),
korzystanie
z amuletów (pierścień atlantów, wisiorki, tajemnicze znaki, remedia).
b) pasywne:
- Padnięcie ofiarą zaczarowania, złorzeczenia, przekleństwa, klątwy,
uroków (maleficium).
- Czytanie horoskopów i książek magicznych, choćby z ciekawości.
- Przechowywanie talizmanów, amuletów, przedmiotów z różnych kultów lub
poddawanych rytuałom (fattura).
- Zabawia w magię w dzieciństwie.
4. Spirytyzm - wywoływanie duchów, bytów astralnych, aniołów, przewodników
itd. za pomocą różnych technik w celu zdobycia ukrytej wiedzy, wskazówek,
porad życiowych, poznania przyszłości.
a) aktywne:
- Nekromancja, gusła, przywoływanie dusz osób zmarłych i próby
nawiązywania z nimi kontaktu.
- Mediumizm i dążenie do samoopętania przez siły duchowe, wywoływanie
duchów, wirujące stoliki, talerzyki itd.
- Tabliczka oui-ja, pismo automatyczne i inne formy automatycznego przekazu
i komunikowania się z tajemnymi bytami.
- UFO i próby nawiązania kontaktu z "cywilizacjami pozaziemskimi".
- Podróże astralne, channeling (kanałowanie) i inne praktyki mające na celu
kontaktować
z bytami astralnymi, duchowymi przewodnikami, aniołami itd.
- Świeckie egzorcyzmy.
- Ubanda, candomble (element capoeira) przywoływanie duchów, rzekomych
opiekunów
(np. poprzez śpiewy w obcych językach, które mają wywołać jakiegoś
ducha/demona).
b) pasywne:
- Bierne uczestniczenie w wyżej wymienionych praktykach.
- Przebywanie w miejscach, gdzie odbywały się seanse spirytystyczne i
wymienione wyżej praktyki.
- Uczęszczanie do niebezpiecznych miejsc i osób związanych z kultami,
sektami, okultyzmem, wróżbiarstwem, spirytyzmem, gnozą.
5. Leczenie "naturalne" - medycyna niekonwencjonalna, paramedycyna, różne
terapie "naturalne" bazujące na tajemniczych i nie
zweryfikowanych przez naukę energiach.
a) aktywne:
- Bioenergoterapia, bioterapia, reiki.
- Różdżkarstwo, wahadlarstwo, feng-shui, piramidki energetyczne.
- Stosowanie odpromienników.
- Hipnoza, autohipnoza (poza gabinetami lekarskimi).
- Homeopatia (nie mylić z ziołolecznictwem!).
- Leczenie na odległość, np. przez ekran telewizora, przekazywanie jakichś
mocy, fluidów itd.
- Akupunktura i akupresura, leczenie “energią chi”, otwieranie tzw kanałów
energetycznych, czakramów.
- Leczenie psychotroniczne i biotroniczne.
- Mudry, ayurveda.
- Leczenie kolorami, kamieniami, kryształami, metalami.
- Metoda Silvy, terapia gestalt.
- Hagioterapia, kinezjologia edukacyjna, uzdrawianie energią rąk i gestami.
- Irydologia – diagnoza z obserwacji tęczówki oka.
- OOBE (out of body experience) – wychodzenie poza ciało i świadome śnienie
(lucid dream).
- Terapie reinkarnacyjne, odkrywanie swoich rzekomych poprzednich wcieleń,
rebirthing.
b) pasywne:
- Poddawanie się wszystkim powyższym terapiom (np. w dzieciństwie).
- Sąsiedztwo odpromienników i remediów.
- Zażycie mikstur przygotowywanych przez szamanów i uzdrawiaczy
(energetyzowane zioła, proszki Sai Baby);
spożywanie pokarmów poświęconych jakiemuś bóstwu (jak posiłki wyznawców
Kryszny).
6. Manipulowanie świadomością - przez dźwięk i odurzanie się, wchodzenie w
trans
i techniki manipulacji na świadomości poprzez dźwięk.
a) aktywne:
- Manipulowanie poprzez dźwięki, przekazywanie treści bałwochwalczych
(np. satanistycznych), okultystycznych, spirytystycznych itd.
- Mantrowanie, powtarzanie i śpiewanie pieśni poświęconych jakimś bóstwom
(capoeira, krisna itd.).
- Odurzanie się narkotykami, alkoholem i środkami odurzającymi.
b) pasywne:
- Muzyka usypiająca świadomość, wchodzenie w stany alfa, trans itp.
(także w technikach uczenia się, szybkiego czytania itd).
- Słuchanie muzyki z przekazem podprogowym, zarówno sataniczna, jak i tzw.
relaksacyjna.
- Blackmetal, hard-rock, deathmetal i formy muzyki satanicznej z
bezpośrednim lub ukrytym przekazem.
- Muzyka identyfikowana z rożnymi kultami (np. rastafarianizm).
- Muzyka techno i inne formy przekazu dźwiękowego wpływające na świadomość
człowieka (doprowadzanie do transu i ograniczenia samokontroli).
7. Pozostałe - grzech, nałogi, perwersje seksualne. Dopust Boży.
- Dobrowolne, świadome i długotrwałe pozostawanie w grzechu ciężkim i
nałogach.
- Perwersja seksualna, zboczenia płciowe.
- Gry komputerowe i inne z wątkami satanistycznymi i okultystycznymi.
- Aborcja, zabójstwa, zbrodnie.
- Inicjatywa własna demona - zdarza się w sytuacjach wyjątkowych, że Bóg
toleruje chwilowe działanie złego ducha na człowieka, dla wzrostu jego
świętości, pomimo, że zło nie jest zgodne
z wolą Bożą (por. przypadek Hioba, św.Jana Vianneya, Matka Teresa z
Kalkuty), a także o charakterze ekspiacyjnym (Anneliese Michel).
za www.katolik.pl
Obejrzyj i przeczytaj także:
http://zagrozeniaduchowe.pl/?page_id=158
PISMO ŚWIĘTE
9 Gdy ty wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, nie ucz się
popełniania tych samych obrzydliwości jak tamte narody. 10 Nie znajdzie się
pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień2 swego syna lub córkę,
uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; 11 nikt, kto by uprawiał
zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych3. 12 Obrzydliwy
jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości
wypędza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza. 13 Dochowasz pełnej
wierności Panu, Bogu swemu. 14 Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, słuchały
wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to Pan, Bóg
twój. Pwt 18,9-14
1 W chwili objęcia rządów Manasses1 miał dwanaście lat i panował
pięćdziesiąt pięć lat w Jerozolimie. Matce jego było na imię Chefsiba. 2
Czynił on to, co jest złe w oczach Pańskich - na modłę ohydnych grzechów
tych ludów, które Pan wypędził przed Izraelitami. 3 Na powrót odbudował
wyżyny, które zniósł jego ojciec, Ezechiasz. Wznosił ołtarze Baalowi i
zrobił aszerę - tak jak robił Achab, król Izraela. Oddawał pokłon całemu
wojsku niebieskiemu i służył mu. 4 Budował również ołtarze w świątyni
Pańskiej, o której Pan powiedział: «W Jeruzalem kładę moje Imię»2. 5 Budował
ołtarze całemu wojsku niebieskiemu na obydwóch dziedzińcach świątyni
Pańskiej. 6 Przeprowadził syna swego przez ogień3, uprawiał wróżbiarstwo i
czary, ustanowił zaklinaczy i wieszczków. Mnóstwo zła uczynił w oczach Pana,
tak iż Go pobudził do gniewu. 7 4 Posąg Aszery, który sporządził,
postawił w świątyni, o której Pan powiedział do Dawida i do syna jego,
Salomona: «W świątyni tej i w Jeruzalem, które wybrałem ze wszystkich
pokoleń Izraela, kładę moje Imię na wieki. 8 I już nie dopuszczę, by noga
Izraelitów poszła na tułaczkę z dala od ziemi, którą dałem ich przodkom - o
ile tylko będą pilnie przestrzegali wszystkiego, co im przykazałem, oraz
całego Prawa, które im nadał sługa mój, Mojżesz». 9 Lecz oni nie słuchali, a
Manasses wprowadził ich w błąd, tak iż czynili większe zło aniżeli narody pogańskie,
które Pan wytracił przed Izraelitami.
10 Wtedy Pan powiedział przez sługi swoje - proroków5 - te słowa: 11 «Ponieważ Manasses, król judzki, popełnił te
ohydne grzechy - gorsze zło aniżeli wszystko, co czynili Amoryci przed nim -
i nawet Judę doprowadził do grzechu przez swoje bożki, 12 przeto tak mówi
Pan, Bóg Izraela: Oto Ja sprowadzam zagładę na Jeruzalem i na Judę, tak iż
wszystkim, którzy o tym usłyszą, zadzwoni w obu uszach. 13 Rozciągnę nad
Jeruzalem sznur [zniszczenia] Samarii i pion6 domu Achaba6.
I wytrę Jeruzalem, tak jak wyciera się miskę, a po wytarciu obraca się dnem
do góry. 14 Odrzucę resztę mego dziedzictwa, wydam je w ręce nieprzyjaciół,
tak iż staną się łupem i pastwą wszystkich swoich
wrogów, 15 ponieważ czynili to, co jest złe w moich oczach, i obrażali Mnie
od chwili wyjścia ich przodków z Egiptu aż do dnia dzisiejszego». 16 Nawet
krew niewinną przelał Manasses w tak ogromnej ilości, iż napełnił nią
Jerozolimę od krańca do krańca - oprócz grzechów, w które wciągnął Judę, czyniąc to, co jest złe w oczach Pańskich.
17 A czyż pozostałe dzieje Manassesa, wszystkie jego czyny i grzechy, które
popełnił, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 18 I spoczął Manasses
ze swymi przodkami, i pochowany został w ogrodzie swego domu, w ogrodzie
Uzzy, a syn jego Amon został w jego miejsce królem. 2Krl 21, 1-18
6 On to przeprowadził synów swoich przez ogień3 w Dolinie Synów Hinnoma,
uprawiał wróżbiarstwo, czary i magię, ustanowił zaklinaczy i wieszczków.
Mnóstwo zła uczynił w oczach Pana, pobudzając Go do gniewu. 2 Krn 33,6
1 Zaiste, oto Pan, Pan Zastępów
odejmie Jerozolimie i Judzie
wszelką podporę
- cały zapas chleba i cały zapas wody -
2 mocarza i wojownika,
sędziego i proroka, i wieszczka i starszego,
3 pięćdziesiątnika i magnata,
radnego i biegłego w magii, i znającego czary.
4 «Książętami ustanowię im chłopców,
młokosy będą panować nad nimi». 2 Jz 2,1-4
5 Wtedy przybędę do was na sąd i wystąpię jako świadek szybki przeciw
uprawiającym czary i cudzołożnikom, i krzywoprzysięzcom, i uciskającym
najemników, wdowę i sierotę, i przeciw tym, co gnębią obcych, a Mnie się nie
lękają - mówi Pan Zastępów. Ml 3,5
19 5 Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała:
nierząd, nieczystość, wyuzdanie, 20 uprawianie bałwochwalstwa, czary,
nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami,
niezgoda, rozłamy, 21 zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich
zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy
dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. Ga 5,19-21
27 Daniel odpowiedział wobec króla: «Tajemnicy, o którą król pyta,
nie zdołają wyjawić ani mędrcy, ani wykładacze snów, ani wróżbici, ani
astrologowie. 28 Jest jednak Bóg w niebie, który odsłania tajemnice, i On
oznajmia królowi Nabuchodonozorowi Dn 2, 27-28a
1 Proście Pana o deszcz w porze wiosennej,
bo Pan władcą gromów
i On zsyła deszcze obfite,
daje każdemu zieleń na polu.
2 Posążki bóstw1 natomiast mówią tylko brednie,
wróżbici widzą tylko kłamstwa,
i złudne są sny, które wyjaśniają,
pocieszają zwodniczo.
Dlatego pójdą dalej, podobni do trzody
błądzącej ciągle, bo nie ma pasterza. Za 10,1-2
6 Także przeciwko każdemu, kto się zwróci do wywołujących duchy albo
do wróżbitów, aby uprawiać z nimi nierząd, zwrócę oblicze i wyłączę go
spośród jego ludu. 7 Uświęćcie się więc i bądźcie
świętymi, bo Ja jestem <święty>. Ja, Pan, Bóg wasz! 8 Będziecie strzec ustaw
moich i wykonywać je. Ja jestem Pan, który was uświęca! Kpł 20,6-8
1 Ty zaś, Boże nasz, jesteś łaskawy i wierny,
cierpliwy i miłosierny w rządach nad wszystkim.
2 Nawet gdy zgrzeszymy, Twoimi jesteśmy, skoro
uznajemy moc Twoją1;
ale nie będziemy grzeszyć,
bo wiemy, żeśmy za Twoich poczytani.
3 Ciebie znać - oto sprawiedliwość doskonała;
pojąć Twą moc - oto źródło nieśmiertelności.
4 Nie zwiódł nas ani niecny ludzki wymysł,
ani bezużyteczne dzieło malarzy -
wizerunek, poplamiony różnymi barwami,
5 których widok roznamiętnia głupich,
iż pożądają bezdusznej postaci z martwego obrazu.
6 W złych rzeczach się kochają, takich nadziei też są warci
ich twórcy, miłośnicy, czciciele. Mdr 15,1-6
|
5.Ks. Antoni Dunajski
TRUDNY CUD NAWRÓCENIA
Starochrześcijańska tradycja podaje, że za czasów cesarza Dioklecjana
(okres prześladowań na przełomie III i IV w.) ciężko
zachorował pełniący funkcję prefekta Rzymu poganin Kromacjusz. Choroba
okazała się nieuleczalna. Dowiedziawszy się, że podczas przyjmowania chrztu
został cudownie uleczony
jeden
z jego przyjaciół, Kromacjusz zawołał dwóch cieszących się wielkim
autorytetem chrześcijan, późniejszych świętych Sebastiana i Polikarpa, i
poprosił ich o uzdrowienie. Św. Sebastian miał mu postawić trzy warunki:
wiarę, chrzest i zniszczenie wszystkich bożków zdobiących jego ogród i
pałac. Nie były to wymagania łatwe. Mimo to Kromacjusz zniszczył ponad
dwieście pogańskich posągów. Zdrowie jednak nie wróciło. Św. Sebastian
próbował się upewnić, czy aby wszystkie warunki zostały spełnione, zwłaszcza
czy zostały zniszczone absolutnie wszystkie bożki. Kromacjusz zapewniał, i
pewnie nawet był przekonany, że tak. Okazało się jednak, że jednego z bożków
zachował — kryształowego, trudno dostrzegalnego, ale szczególnie bliskiego
jego sercu. Według opinii św. Sebastiana, to właśnie było przeszkodą w
uzdrowieniu. Wkrótce potem Kromacjusz rozbił i ten posążek, po czym
rzeczywiście został uzdrowiony.
To wydarzenie trochę tłumaczy, dlaczego
po
wyjściu z niewoli egipskiej „skłonni do złego” Izraelici musieli jeszcze
czterdzieści długich lat błąkać się po pustyni, zanim uwolnili się od
tęsknoty za garnkami pełnymi mięsa i czosnku. To także tłumaczy, dlaczego
my, chrześcijanie, mimo przyjęcia chrztu świętego, ciągle jeszcze
potrzebujemy cudownego uzdrowienia. Każdy z nas bowiem
nosi w swoim sercu (świadomie lub nieświadomie) jakiegoś „pogańskiego”
bożka, z którym trudno nam się rozstać. Jest to bożek „kryształowy” w tym
sensie, że mieni się najróżniejszymi kolorami, w miarę jak dają o sobie znać
nasze słabości. Niby niewidoczny, a ciągle nas wabi swoim zwodniczym
blaskiem, opóźniając nasze nawrócenie.
Wczuwamy się w sytuację Mojżesza wchodzącego na Bożą górę Horeb.
Zafascynowany widokiem palącego się, a nie spalającego
się krzewu, idzie w stronę tajemniczego światła. Czuje, że tam powinien być,
że tam coś (ktoś?) na niego czeka. I czuje, że nie
może jeszcze podejść zupełnie
blisko: „Mojżeszu, Mojżeszu! (...) zdejm
sandały z nóg, gdyż miejsce, na któym stoisz, jest ziemią świętą”. To
wezwanie do zdjęcia sandałów ma znaczenie symboliczne. Oczywiście, od
zdjęcia sandałów do odrzucenia bożków droga jest bardzo daleka, ale w obu
wypadkach chodzi o odrzucenie czegoś, co bardzo „przylega” do człowieka. Tak
bardzo, że bez tego czegoś nie wyobrażamy sobie życia i czego odrzucenie
wywołuje w nas smutek i ból. Ale bez tego odrzucenia nie można się zbliżyć
do Boga na odległość przemieniającą serce i duszę.
„Stało się zaś to wszystko, aby mogło posłużyć za przykład dla nas...” —
pisze św. Paweł. „Ochrzczeni w imię Mojżesza” nie
mogli wejść do Ziemi Obiecanej z „kryształowym bożkiem” dawnych
przyzwyczajeń. Jak ów prefekt Kromacjusz, niby podporządkowali się warunkom
przymierza, ale każdy z nich nosił jeszcze ukrytego w sercu bożka dawnych
nawyków i przyzwyczajeń, bożka grzechu, którego czcił jeszcze długo po
oficjalnym roztrzaskaniu złotego cielca.
Wpatrzeni w lustro widzimy, jak dalece my sami potrzebujemy cudu
uzdrowienia. My, którzy przejęliśmy dziedzictwo wiary w Boga Abrahama, Boga
Izaaka i Boga Jakuba, a do tego zostaliśmy ochrzczeni w imię Jezusa
Chrystusa. Niby wszystko jest w porządku. Ale dobrze czujemy, że mówiąc o
drzewie figowym, które nie przynosi owoców, Chrystus także nas miał na
myśli. I do nas kieruje życzliwe ostrzeżenie: — „Jeśli
się nie nawrócicie, (...) zginiecie”.
Nawrócenie polega na zmianie kierunku. Nie wystarczy się cofnąć do
skrzyżowania, zaniechać czynienia zła. Człowiek nawrócony czuje się wezwany
do tworzenia dobra. „Co z tego, że stoisz na środku skrzyżowania, jeżeli nie
masz chęci, by iść dokądkolwiek” — pisał Antoine de Saint-Exupéry. Co z tego, że już nie zdradzasz żony, skoro nadal nie
masz dla niej czasu? Co z tego, że już nie zazdrościsz, skoro jeszcze nie
potrafisz się cieszyć z sukcesów twoich braci? Prawdziwe nawrócenie zaczyna
się w momencie, gdy zaczynamy zło dobrem zwyciężać.
|
